ارتباط تنوع‌بخشی شرکتی با ارزش شرکت

با توجه به افزایش رقابت جهانی و شرایط پیچیده‌ی محیط کسب‌وکار، شرکت‌ها به‌منظور استفاده از مزایای هم‌افزایی اقدام به متنوع سازی کسب‌وکار خود می‌نمایند. طی دهه‌ی 1950 و 1960 تعداد زیادی از شرکت‌ها به امید دستیابی به مزایای تنوع‌بخشی اقدام به متنوع سازی کسب‌وکار خود نمودند. تئوری‌های توسعه‌یافته تا اواخر دهه‌ی 1970 به‌طورکلی تنوع‌بخشی را فعالیتی مفید قلمداد کردند درحالی‌که پژوهش‌های صورت گرفته پس‌ازاین دوران با اشاره به هزینه‌های این اقدام ، عمدتاً تنوع‌بخشی را فعالیتی قلمداد کردند که منجر به کاهش ارزش شرکت‌ها می‌شود. این دیدگاه صفر و یکی چندان دوام نیاورد و مطالعات بعدی نشان داد که تنوع‌بخشی به‌خودی‌خود ارزش‌آفرین یا کاهنده‌ی ارزش نیست بلکه تأثیر آن بر ارزش، از شرکتی به شرکت دیگر متفاوت است و شرایط مختلف اقتصادی، صنعتی و ساختارهای حاکمیتی بر ارزش این استراتژی تأثیرگذار است. بنابراین نگرش مطلق به این استراتژی صحیح به نظر نمی‌رسد. به‌طورکلی اثربخشی این استراتژی به این امر بستگی دارد که آیا منافع تنوع‌بخشی بیش از هزینه‌های این اقدام است یا خیر. در این مقاله تلاش می‌شود پژوهش‌های صورت گرفته در خصوص تنوع‌بخشی شرکتی مرور شود و انگیزه‌ی شرکت‌ها برای اقدام به تنوع‌بخشی و تأثیر این اقدام بر ارزش شرکت‌ها مورد بررسی قرار گیرد